Pashto Poetry SMS | 100 + Pashto Sherona 2021 , پشتو شعرونه
Pashto Poetry SMS | 100 + Pashto Sherona 2021 , پشتو شعرونه , pashto shairi
Pashto shairi loved by people in almost every era because all the books written by Pashto language poets from ancient times to the present day are based on reality. Reading the poetry of famous Pashto writers like Rehman Baba, Khushal Khan Khattak, Hamza Baba Thakdar Baba, etc., it is clear that the poetry is based on depth of heart and reality. So we have mentioned Pashto Poetry SMS below. Do whatever SMS you like and share it with your loved ones in SMS etc.
پشتو شاعری دوستی / Pashto Shayari Dosti
بي نوره شوي یمه ستوری د اسمان نه یمه.
لہ ب گل کلہ باران یادہ وو
کلہ ب زان کلہ ارمان یادہ وو
زمونگہ سوک دی چی ب مونگ یادوئ
لیونی مونگ یو چی دوستان یادوو
که مونږ جدا شو د يٶ بله څه خبره نه ده
دا مي يقين د مونږ به ټول عمر يآران يآديږو
تیر بہ شی وختونہ خو یادونہ پاتی کیگی
روغ بہ شی زخمونہ خو داغونہ پاتی کیگی
ھغہ یاران ھغہ وختونہ سہ شول
دوفا خکلی مثالونہ سہ شول
اوس پہ دوستی کے دشمنی پٹہ وی
ھغہ صفا صفا نیتونہ سہ شول
جانانہ مینہ دے پیکہ پیکہ دا
ستا د وفا ھغہ رنگونہ سہ شول
تنھا غزل کے دے دردونہ راغلل
ستاد مستی ھغہ شعرونہ سه شول
په زړه تنګون باندې ملنډې وهم
خپلو خبرو ته په خپله خانــدم
====================================================
اردو کی خوبصورت اور غمزدہ شاعری کیلئے یہاں کلک کیجئے
====================================================
Pashto Shayari Bewafa
ہیر ب دی اشنا پہ سہ چل ول کڑمہ
زان ب لکہ ستا غوندی بدل کڑمہ
چی مرھم د رغیدو ورسرہ نوی
داسی چاتہ زخم مہ خایہ رحمانہ
مخی لہ بہ راشی مخ بہ واڑوم
زان بہ پہ تا تیر لکہ د غل کمہ
نہ دی لاس پہ مینہ راکو نہ د اوکتل پہ مینہ
دا عادت دے ستا پہ خپلہ کہ دستور دے ستا د کلی
بیا دی پۂ چل ول باندی پخلہ کڑمہ
بیا دی رانہ ٹولی گیلی ھیری کڑی
سہ ظالم نظر وو چی زوانی ئی زما اور کڑلہ
جوند م د نظر پہ حادثو نمگڑے پاتی شو
که زما په مرګ دي زړه وى تيغ راواخله
ده قصاب غوندي مي بند په بند جدا کہ
څوک د آشنا په سر باچا شی
څوک د آشنا د لاسه ټیټې سترګې ځینه
غړه به هلته مرګ ته کیګدم
چې مې شرین جنان منکیر له مینې شینہ
Pashto Shayari Love / پشتو شعرونه عاشقانه
تہ مصور شہ پہ خپل زڑہ زما تصویر جوڑ کڑہ
ز بہ شاعر شم ستا پہ حسن بہ غزل اولیکم
لائق وی د نفرت ز محبت سڑی لہ ورکم
ز کلہ کلہ دومرہ اہمیت سڑی لہ ورکم
د مینی غگ راباندی وکہ
د یارانی لاسونہ دواڑہ درکومہ
مونگ پہ جانان باندی مئین د مرگہ نہ ویریگو
لہ مرگہ ھغہ سوک یریگی چی پہ زان مئین وی
کہ پہ سبر م غمونہ کمیدے شوے
ستا یادونہ می لہ زڑہ نہ کہ وتے شوے
ما بہ نوم بیا د جانان اغستے نہ وے
بی لہ تانہ کہ وختونہ تیریدے شوے
د روژه ماتې وخت کي راشه
په روح افزا لړلي خوله به درکوومه
تراوېح ته کړې ستړي زه شم
ستړی مُلا کړې چې په ورو ورو یې کوینه
هله زر شه دغه سپینه خوله دې راکړه
بیا خو نه کیږي روژه راباندې راغلــه
کہ پہ روژہ کی جانان راغلی
روژہ بہ خورم جانان بہ نہ خفہ کومہ
: جينکۍ ښې دي دمه وکړي
غرق هلکان دي روژه ټوله ونیسينه:
ما مې لالی اموخته کړی
خدایه روژه کې به یې څوک منع کوینه
ماته د ټال زانګل رایاد سول
ځکه مې ستا زلفو ته واچول لاسونه
په روژه وږې، تږې نه يم
ما ځوروي د یار نازک نازک خويونه
سمه غرمه کی په خندا شوی
تر روژه ماتی به ځان څنګه وساتمه
پشتو شعرونه وطن
مڑ شہ داسی مڑ شہ چی وطن درپسی وجاڑی
خپل خو ھسم جاڑی چی دشمن درپسی اوجاڑی
زما د خؤگ وطن سہر خکولے دے
ھم ئی ماخام ھم مازیگر خکولے دے
د بل وطن پہ میرو ورکہ
د گل نازکہ غم دی تکہ زیڑہ کڑمہ
د جمعی شپہ دہ سوال قبلیگی
سوک چی وطن راورانوی تباہ دی شینہ
چی پہ وطن ووم سور گلاب ووم
چی مسافر شم خزان پانی پانی کڑمہ
نه د چا یاد مړ کړم او نه په ژړېدو مرمه
زهر په څو دې دوکانداره، زه په څو مرمه؟
څه خوشبویي ستا د انکار له لیکه راشي، واه
هم مې ژوندی ساتي او هم په کاغذو مرمه
کېنه! چې دا شېبه به هم راته بې خونده شي
تاته به ګورمه قاتلې! چې تر څو مرمه
درد، بې کسي او بې وسي له حده واوښتله
دا څو ماښامه تش ګېلاس ته په کتو مرمه
ژاړو او خاندو، هم له تېرو کیسو خوند اخلو
څه په مزه – مزه او څومره په نخرو مرمه
Pashto Sad Poetry
ہر سہ م یاد وو چی دتلم خو دا م نہ یادیدل
چی پہ دی لارہ خو بیگا زہ مرور تلے یم
دومرہ د نازونو طاقت نہ لرم
سوک چی مرور شی مرور خہ دی
پہ زڑہ م درد دے تنہائی م وجنی
اوخکی م ساسی د غمونو شپہ دہ
زہ چی مڑ شم چی جانان راخبر نہ کڑئ
ھسی نہ چی جنازی لہ رقیبان ورسرہ
راشی
دستڑی جوند د ستڑی لار ستڑی ستومانہ شومہ
برباد شی غمہ تاتہ چا پہ گوتہ کڑے یمہ
تاتہ ب ٹول صفا صفا اوليكم
د زڑہ حالونہ بہ رښتيا اولیکم
خندا مي نشته ٹول غمونه دی نن
د خط عنوان بہ پہ جڑا اولیکم
د کور او کلی کہ ب ے زاره يمه
د ھجر حال به په صحرا اولیکم
زما د اوخكو امیل غاڑہ کی دے
کتاب د مینی بہ پہ تا اولیکم
که دي پښتنه زما اوكړه په ژوند
په خپل نصیب كي به وفا اولیکم
زڑ تہ م گورہ خوخ یی تہ کڑی
نصیب تہ گورہ تانہ لری م ساتینہ
خاوری ایری درپسی ز یم
خاوری می زڑہ شہ چی پہ تا مینی دمہ
د پشتو شعرونہ چونکہ د حقیقت اور ڈوب معنی لرلو پہ وجہ پہ دنیا کی شہرت لری۔ سنگہ چی د پشتو جبی ادیبان او شاعرانو تعداد ذیات دے ہم دغہ رنگ د پشتو شعرونو اوریدونکی اور لوستونکی ہم پہ زیات تعداد کی موجود دی۔ د پشتو قومی شاعرانو شعرونہ ڈیر زیات اثر لری او د دنیا پہ گٹ گٹ کہ خلق دا شعرونہ پہ انٹرنیٹ ھم سرچ کوی او کتابونہ ھم لولی۔ لھذا مونگ تاسو سرہ پشتو سیاسی شعرونه, پشتو شعرونه باران, پشتو د مرگ شعرونه, پشتو شاعری دوستی, پشتو غمجن شعرونه, پشتو شعرونه مسافری, پشتو شعرونه وطن, پشتو شعرونه عاشقانه شعرونہ شئر کڑل ٹاسو دا خلپو ملگرو سرہ شئر کولے شئی دہ ایس ایم ایس پہ ذریعہ ھم او د فیسبک اور وٹس اپ پہ زریعہ ھم ۔